Buğday Ekim Alanlarında Sorun Oluşturan Yabancı Ot Türleri: Siirt İli Örneği
[ X ]
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmada, buğday ekim alanlarında sorun oluşturan yabancı otların yaygınlık durumu ve yoğunluklarının belirlenmesihedeflenmiştir. Bu amaç doğrultusunda; Türkiye’nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde yer alan Siirt ili buğday ekilialanlarında, 2017-2018 vejetasyon döneminde (Mart-Mayıs aylarında) survey çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Araştırmada,çalışma alanını temsil edecek şeklide rastgele toplam 84 tarlada örnekleme yapılmıştır. Surveyler sonucunda Siirt ilindebuğday tarlalarında 1’i tohumsuz, 4 monokotiledon ve 25 dikotiledon olmak üzere toplam 30 familyaya ait 137 yabancı ottürü tespit edilmiştir. Buğday yetiştiriciliğinde önemli sorun oluşturan bu türlerin daha ziyade; Asteraceae (26 tür), Poaceae(22 tür), Fabaceae (13 tür), Brassicaceae (10 tür), Apiacecae (8 tür), Caryophyllaceae (6 tür), Eupharbiaceae (6 tür),Boraginaceae (5 tür) ve Lamiaceae (5 tür) familyalarına dâhil oldukları belirlenmiştir. Çalışma alanında ilçeler düzeyindeyabancı otların yaygınlık ve yoğunlukları arasında kısmen farklılıklar bulunduğu saptanmıştır. Ancak yabancı otların rastlamasıklıkları ve yoğunlukları dikkate alındığında; yabani hardal (Sinapis arvensis L.), yabani yulaf (Avena spp.), gelincik(Papaver rhoeas L.), dil kanatan (Galium aparine Dandy.), tarla sarmaşığı (Convolvulus arvensis L.), arap baklası (Vaccariapyramidata Medik.), yonca (Medicago sativa L.) ve adi fiğ (Vicia sativa L.)’in il genelinde en fazla sorun oluşturan türlerolduğu saptanmıştır. Duvar arpası (Hordeum murinum L.), saka dikeni (Carduus pycnocephalus L.), testere dişli pıtrak [Lisaeastrigosa (Banksand sol.) Eig.], püsküllü çayır otu (Bromus tectorum L.), tarla düğün çiçeği (Ranunculus arvensis L.), tarlaköpek papatyası (Anthemis arvensisL.), İtalyan sığırdili (Anchusa azurea Miller.) ve adi yavşan otu (Veronica hederifolia L.)gibi bazı yabancı ot türlerinin ise yaygınlık göstermemelerine rağmen bölgesel olarak yüksek yoğunluklara ulaşabildikleri veönemli verim kayıplarına sebep olabildikleri tespit edilmiştir. Dolayısıyla çalışma sonuçları dikkate alınarak yabancı otlarınidaresinde bölgeye özel yönetim stratejileri uygulanmalıdır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Ziraat Mühendisliği,Bitki Bilimleri
Kaynak
Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
6
Sayı
2
