İslam ahlak öğretisinde çevre bilinci
Yükleniyor...
Tarih
2016-12
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Hermes Ofset
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
İslâm Ahlakçılarına göre insanın mutluluğu öncelikle insanın kendi kendisini tanımasına ve kendisiyle barışık olmasına bağlıdır. Aklı diğer kuvvelerine hakim ve böylece kendisini yönetebilen ve kendisiyle barışık olan insan, etrafındaki canlı cansız diğer bütün varlıklarla ve dolayısıyla Allah ile de barışık olan insandır. İnsanın mutluluğu, doğal yapısına uygun davranmasına bağlıdır. Doğal bir çevrenin varlığı elbette insanın tabiatına uygun hareket etmesine yardımcı olacaktır. Bu makalenin amacı İslam ahlak öğretisinde çevre bilincinin varlığını göstermektir. According to Islamic moralists, human happiness depends on the fact that human being recognizes himself primarily and is at peace with himself. The human whose mind controls other forces and thus are capable of self-directed and at peace with himself is the one who is at peace with all other animate or inanimate beings around him, and thus also at peace with God. Human’s happiness depends on acting in accordance with his own natural character. The presence of the natural environment will certainly help to human being to act in accordance with his own nature. The purpose of this article is to demonstrate the existence of environmental consciousness in the Islamic moral doctrine.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
İslâm Ahlakı, Çevre, Tevhid, Doğa, Mutluluk /Islamic Moral, Environment, Tawhid, Nature, Happiness
