Öğretmen Adaylarının Çocuk İstismarı ve İhmali Konusundaki Bilgive Risk Tanıma Düzeyleri ile Karar Verme Stilleri Arasındaki İlişki

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorPesen, Ata
dc.contributor.authorEpçaçan, Uğur
dc.date.accessioned2024-12-24T19:17:18Z
dc.date.available2024-12-24T19:17:18Z
dc.date.issued2021
dc.departmentSiirt Üniversitesi
dc.description.abstractBu araştırmanın amacı, öğretmen adaylarının çocuk istismarı ve ihmali konusundaki bilgi ve risk tanıma düzeyleri ile karar verme stilleri arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Araştırmanın örneklemini eğitim fakültesinin son sınıflarında okuyan 296 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak karar verme stilleri ölçeği ve çocuk istismarı ve ihmali konusundaki bilgi ve risk tanıma düzeyi anketi kullanılmıştır. Verilerin analizi Bağımsız Örneklemler için t testi, Tek Faktörlü Varyans Analizi (ANOVA), Pearson Momentler Çarpım Korelasyon tekniği ve Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda; kadın öğretmen adayların çocuk istismarı ve ihmali konusundaki bilgi ve risk tanıma konusunda erkelere göre anlamlı düzeyde farklılaştığı ve karar verme stilleri açısından erkek öğretmen adaylarının kadınlara göre daha rasyonel, sezgisel ve kaçınma stillerine sahip oldukları tespit edilmiştir. Öğretmen adaylarının rasyonel karar verme, sezgisel ve bağımlı karar verme stilleri ile çocuk istismarı ve ihmali konusundaki bilgi ve risk tanıma düzeyleri arasında pozitif yönlü ve anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca araştırma sonucunda öğretmen adaylarının çocuk istismarı ve ihmali konusundaki bilgi ve risk tanıma düzeyindeki değişimin %13’ünü rasyonel karar verme stilinin açıkladığı bulunmuştur. Dolayısıyla bireyin daha önceden bilişsel olarak kendisinde yerleşmiş rasyonel bir karar verme stiline sahip olmasının karar verme sürecinde daha fazla bilgi toplamasını sağlayacağı sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda istismarın fark edilmesini kolaylaştıracak ve rasyonel karar vermeyi sağlayacak ilkelerin belirlenmesi önerilmektedir.
dc.identifier.doi10.33417/tsh.775148
dc.identifier.endpage140
dc.identifier.issn2147-3374
dc.identifier.issn2602-280X
dc.identifier.issue1
dc.identifier.startpage121
dc.identifier.trdizinid451733
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.33417/tsh.775148
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/451733
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12604/4879
dc.identifier.volume32
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotr
dc.relation.ispartofToplum ve Sosyal Hizmet
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_20241222
dc.subjectEğitim
dc.subjectEğitim Araştırmaları,Psikoloji,Aile Çalışmaları
dc.titleÖğretmen Adaylarının Çocuk İstismarı ve İhmali Konusundaki Bilgive Risk Tanıma Düzeyleri ile Karar Verme Stilleri Arasındaki İlişki
dc.typeArticle

Dosyalar

Koleksiyon

TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu