In vitro propagation of Diyarbakır watermelons and comparison of direct-seeded and transplanted watermelon
[ X ]
Tarih
2011
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Sürgün ucu eksplantları kullanılarak Diyarbakır karpuz tipleri Sürme, Beyazkış ve Karakış’ın mikroçoğaltımı için hızlı bir protokol geliştirilmiştir. İn vitro koşullarda çimlendirilmiş 5 günlük fi delerin sürgün uçları 3 haft a süreyle sürgün rejenerasyon ortamında kültüre alınmıştır. Farklı konsantrasyonlardaki benzil adenin (BA) ve karbonhidrat tiplerinin sürgün proliferasyonuna etkileri test edilmiştir. Sonuçlar her 3 genotipte de 0,5-1,0 mg/L aralığındaki BA ortamında sürgün uzunluklarının hemen hemen eşit olduğunu göstermiş ve BA ortamına sukroz eklenmesiyle ortalama sürgün sayısı ve sürgün uzunluğunun diğer karbonhidratlara göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Her 3 genotip için en iyi köklenme ortamının 1.0 mg/L IBA olduğu belirlenmiş ve IBA’da köklendirilen sürgünler Beyazkış ve Karakış için % 85, Sürme için % 90 başarıyla steril komposta aktarılmıştır. Sürme genotipinde hem doğrudan tohumdan hem de aktarılmış fi delerden elde edilen ürün verimi ve ortalama meyve ağırlığı, Beyazkış ve Karakış’tan daha yüksek bulunmuştur. Temel çözünür şekerler HPLC (yüksek performanslı sıvı kromatografi ) ile kantitatif olarak tespit edilmiştir. Beyazkış’ta tohumdan elde edilen ve Karakış’ta aktarılmış fideden elde edilen karpuzda, en çok bulunan şeker fruktoz olarak tespit edilmiştir. Bu sonuçlarla yüksek kaliteli Diyarbakır karpuzunun in vitro çoğaltılabileceği gösterilmiştir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Verim, in vitro yenilenme, Diyarbakır, doku kültürü, meyveler, bitki büyüme düzenleyicileri, iklime uyum, karpuz, şeker miktarı
Kaynak
Turkish Journal of Biology
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
35
Sayı
5
