2) Makale
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Güncel Gönderiler
Öğe Sanayi domatesi üretiminde toprak tipi ve çeşit seçiminin verim ve meyve kalite özelliklerine etkisi(Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 27.02.2019) Nas, YahyaÇalışma, iki farklı toprak tipinde yetiştirilen Uno Rosso ve H-5803 sanayi domatesi (Lycopersicon esculentum Mill.) çeşitlerinin verim ve meyve kalitesindeki değişimin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Kumlu-tın ve killi-tın toprak tipinde yetiştirilen her iki sanayi domatesi çeşitlerinin bitki besleme ve kültürel işlemler aynı şekilde yapılmıştır. Parsellerden ticari olum dönemde hasat edilen domates meyvelerinde verim ve bazı kalite parametreleri incelenmiştir. Kumlu-tın toprak tipinde H-5803 domates çeşidinin meyve verimi (9405.0 kg/da) ve salça verimi (1652.1 kg/da) daha yüksek iken, killi-tın koşullarda ise Uno Rosso çeşidinin meyve verimi (9075.0 kg/da) daha yüksek bulunmuştur. H-5803 domates çeşidinin meyve ağırlığı killi-tın ve kumlu-tın toprak tipinde en yüksek olup, sırasıyla 96.10 g ve 89.87 g olarak belirlenmiştir. H-5803 ve Uno Rosso sanayi domatesi çeşidinin meyve sertliği, meyve ve pulp rengine, suda çözünür kuru madde, titre edilebilir asit miktarı, EC değeri, likopen, C vitamini, toplam fenol miktarı ve antioksidan aktivitesi her iki toprak tipinin etkisi önemli bulunmamıştır.Öğe Farklı toprak özelliklerinin sanayi domatesi üretiminde meyve ph değeri, verim ve bazı kalite özelliklerine etkileri(Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 13.03.2018) Nas, YahyaBu çalışma, farklı toprak özelliklerine sahip (tın, killi-tın, kumlu-tın) üç parselde üretilen Uno Rosso F1 çeşidinin meyve pH değeri, verim ve bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla İzmir-Torbalı bölgesinde yürütülmüştür. Çalışmanın bitkisel materyalini; Uno Rosso F1 çeşidi oluşturmuştur. Tesadüf blokları deneme desenine göre 4 tekerrürlü yürütülen çalışmada verim ve meyve kalite (meyve pH, briks, toplam fenol miktarı, antioksidan aktivitesi ve likopen) değerlerindeki değişim I. ve II. hasat olmak üzere iki defa alınan meyve örnekleri ile değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda en yüksek bitki verimi (3.80 kg/bitki), en yüksek dekar verim değeri (10.491 kg/da) ve en yüksek salça verim değeri (1740 kg/da) tın bünyeli toprak bünyesinden elde edilmiştir. Benzer şekilde en düşük meyve pH değeri (4.11) ve en yüksek briks değeri (4.85) yine aynı toprak bünyesinden ve I. hasattan elde edilmiştir. Çalışmada en yüksek toplam fenol miktarı (46.96 mg GAE/100 g), antioksidan aktivitesi (2.92 µmol TE/g) ve likopen miktarı (101.58 mg/kg) ise II. hasattan alınan örneklerde ve killi-tın toprak bünyesinden elde edilmiştir. Bu çalışma ile uygulanan farklı bakım ve bitki besleme programlarının farklı toprak bünyelerinde yetiştirilen Uno Rosso sanayi domatesi çeşidinde meyve pH ve diğer kalite özelliklerinde değişime neden olduğu ortaya konulmuştur. Bunun yanında erken dönemde yapılan hasatın meyvenin pH değerini düşürdüğü ancak hasat tarihinin gecikmesi ile meyvenin pH değerinin yükselmesi yanında; toplam fenol, antioksidan ve likopen miktarında da artış sağlandığı belirlenmiştir.Öğe Farklı toprak tiplerinde yetiştirilen sanayi domatesinde son sulama uygulamalarının verim ve meyve kalite özelliklerine etkisi(Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 24.02.2017) Nas, YahyaBu çalışma, Türkiye’de sanayi domatesi yetiştiriciliğinde önemli bir yeri olan İzmir-Torbalı bölgesinde farklı toprak koşullarında uygulanan hasat öncesi son sulama uygulamalarının verim ve bazı meyve kalite özelliklerindeki değişime olan etkisinin belirlenmesi amacıyla 2015 yılı döneminde yürütülmüştür. Çalışma TAT Gıda A.Ş ile birlikte çalışan farklı üreticilere ait kumlu-tın bünyeli (C1), siltli-tın bünyeli (C2) ve killi-tın bünyeli (E) parsellerde yürütülmüştür. Çalışmada her üç toprak tipinde de hasattan 15 gün önce, 10 gün önce ve 5 gün önce sulama uygulamaları durdurulmuştur. Çalışma sonucunda en yüksek verim 15073 kg/da ile siltli-tınlı toprakta ve hasattan 10 gün önce son sulama uygulamasından elde edilmiştir. Benzer şekilde en düşük meyve güneş yanıklığı oranı da yine aynı toprak bünyesinde (siltli-tın) %10.53 ve killi-tın toprakta %6.53 ile yine 10 gün önce durdurulan son su uygulamasından elde edilmiştir. Ancak en yüksek briks değeri (%6.23) ise diğer uygulamalara göre hasattan 5 gün önce durdurulan son sulama uygulamasından elde edilmiştir. Çalışmada en düşük pH değeri de (4.91) yine 5 gün önce durdurulan son sulama uygulamasından elde edilmiştir. Son sulamanın hasattan 15 gün önce yapıldığı uygulama ise elde edilen verim ve kalite özellikleri açısından uygulamalar arasında genelde en son sırada yer almıştır. En yüksek meyve güneş yanıklık değeri kontrol parseli ile birlikte bu uygulamadan elde edilmiştir.Öğe Characterizing Spatial Variability of Soil Properties in Tigris Basin Using Geostatistics and Geographical Information Systems(Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi - Turkish Journal of Agricultural Research, 2018-03-12) BUDAK GÜNAL ÇELİK ACİR SIRRI, Mesut Hikmet İsmail Nurullah MesutAssessment, evaluation and mapping of the spatial characteristics of soil properties are crucial to ensure the sustainability of plant production and the development of appropriate management practices in the areas of intensive agricultural production. In this study, some physical and chemical soil characteristics of Dicle Basin, where most of the water reserves of our country are located, and large irrigation projects are taking place, were determined and spatial distributions are modeled and mapped. One hundred seventy-five soil samples from Diyarbakır and Siirt provinces were collected from 0-20 cm depth at approximate corners of each 5 x 5 km grids. Coverage of study area was 4.341 km2 . In order to make a more accurate estimation of the changes of soil properties at distances shorter than 5 km, 33 soil samples were taken at 250 m, 750 m and 1750 m distances between two consecutive grid points. Soil samples were analyzed for texture (sand, clay and silt contents), organic matter (OM), lime content, soil reaction (pH), electrical conductivity (EC), available phosphorus and extractable potassium (K). The modeling of spatial variability allowed to predict the soil characteristics of locations that were not sampled and spatial distribution maps was created. The lowest variability in the study area was found for pH (CV=3.9%) and the highest variability was on available phosphorus (CV=137.8%) concentration. The highest range value was obtained for EC (135.4 km) while the smallest range value was obtained for pH (4.74 km). The soil maps where the lowest and highest values of each soil characteristic can be easily detected are extremely useful to determine appropriate management methods, remediate problems and optimize the use of inputs.Öğe Density and prevalence of weed species in pistachio orchards of Siirt province(Bitki Koruma Bülteni / Plant Protection Bulletin, 2019-06-17) Sırrı, MesutIn this study, we aimed to determine the weeds and their prevalence and densities in pistachio gardens of Siirt province. Survey studies were carried out in the 2017-2018 vegetation periods. In the scope of the study, a total of 103 pistachio orchards were randomly selected to represent the region. As a result of survey, a total of 170 weed species belonging to 37 families, including 4 monocots and 33 dicots were recorded. The highest number of weed species were belong to Asteraceae (29 species), Poaceae (23 species), Fabaceae (18 species), Apiaceae (12 species) and Brassicaceae (12 species). Among the identified weed species; Avena spp., Anchusa azurea Miller., Bromus tectorum L., Cardaria draba (L.) Desv., Carduus pycnocephalus L., Fumaria officinalis L., Lamium amplexicaule L., Lactuca serriola L., Galium aparine L., Lolium perene L., Medicago sativa L., Papaver rhoeas L., Sinapis arvensis L., Thlaspi arvense L. and Vicia sativa L. were the most common species that have highest frequency of occurrence. The species have the highest density in the region were Cynodon dactylon (L.) Pers. and Convolvulus arvensis L. The overall coverage area of the weed species in pistachio orchards of Siirt province was determined as 37%. However, the number of weed species, their frequencies and densities and the coverage areas were found to be highly diverse among the districts. The highest percentage of weeds was found in the Siirt center with the rate of 53%, while the lowest rate was found as 19% in Baykan district. Eruh (155 species) district had the highest number of weed species, while the lowest number of weed species was recorded in Baykan (76 species) district. The results revealed that region specific weed management strategies should be applied in the study area.Öğe Noxious Weed Species in Wheat Production Areas: Siirt Province Sample(Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi - Turkish Journal of Agricultural Research, 2019-09-30) SIRRI, MesutIn this study, it was aimed to determine the prevalence and density of weeds that cause problems in wheat cultivation areas. In accordance with this purpose; survey studies were conducted in the wheat fields of Siirt province, located in the Turkey’s Southeastern Anatolia Region, during vegetation period (March-May) of 2017 and 2018. In this research, a total of 84 sites were randomly surveyed to represent the area. A total of 137 weed species belonging to 30 families (1 seedlees, 4 monocotyledon and 25 dicotyledon) were recorded during the surveys in the province. These most important and problematic weed species were belonged to; Asteraceae (26 species), Poaceae (22 species), Fabaceae (13 species), Brassicaceae (10 species), Apiacecae (8 species), Caryophyllaceae (6 species), Eupharbiaceae (6 species), Boraginaceae (5 species) and Lamiaceae (5 species). Slight differences were observed in the prevalence and density of weed species among the surveyed districts. However, the most noxious weed species based on prevalence and density in the province were Wild mustard (Sinapis arvensis L.), Wild oat (Avena spp.), Common poppy (Papaver rhoeas L.), Cleaver (Galium aparine Dandy.), Field bindweed (Convolvulus arvensis L.), cowcockle, (Vaccaria pyramidata Medik.), Alfalfa (Medicago sativa L.) and vetch (Vicia sativa L.) Although some weed species such as Wall barley (Hordeum murinum L.), Italian thistle (Carduus pycnocephalus L.),Cheatgrass (Bromus tectorum L.), Corn buttercup (Ranunculus arvensis L.), Corn chamomile (Anthemis arvensis L.), Italian alkanet (Anchusa azurea Miller.) and Ivy-leaved Speedwell (Veronica hederifolia L.), were not widespread in the region, but can reach high concentrations and have been found to cause significant yield losses. Therefore, region-specific weed management strategies should be applied by considering the results of the study.
