Yazar "Nas, Yahya" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Farklı toprak özelliklerinin sanayi domatesi üretiminde meyve ph değeri, verim ve bazı kalite özelliklerine etkileri(Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 13.03.2018) Nas, YahyaBu çalışma, farklı toprak özelliklerine sahip (tın, killi-tın, kumlu-tın) üç parselde üretilen Uno Rosso F1 çeşidinin meyve pH değeri, verim ve bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla İzmir-Torbalı bölgesinde yürütülmüştür. Çalışmanın bitkisel materyalini; Uno Rosso F1 çeşidi oluşturmuştur. Tesadüf blokları deneme desenine göre 4 tekerrürlü yürütülen çalışmada verim ve meyve kalite (meyve pH, briks, toplam fenol miktarı, antioksidan aktivitesi ve likopen) değerlerindeki değişim I. ve II. hasat olmak üzere iki defa alınan meyve örnekleri ile değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda en yüksek bitki verimi (3.80 kg/bitki), en yüksek dekar verim değeri (10.491 kg/da) ve en yüksek salça verim değeri (1740 kg/da) tın bünyeli toprak bünyesinden elde edilmiştir. Benzer şekilde en düşük meyve pH değeri (4.11) ve en yüksek briks değeri (4.85) yine aynı toprak bünyesinden ve I. hasattan elde edilmiştir. Çalışmada en yüksek toplam fenol miktarı (46.96 mg GAE/100 g), antioksidan aktivitesi (2.92 µmol TE/g) ve likopen miktarı (101.58 mg/kg) ise II. hasattan alınan örneklerde ve killi-tın toprak bünyesinden elde edilmiştir. Bu çalışma ile uygulanan farklı bakım ve bitki besleme programlarının farklı toprak bünyelerinde yetiştirilen Uno Rosso sanayi domatesi çeşidinde meyve pH ve diğer kalite özelliklerinde değişime neden olduğu ortaya konulmuştur. Bunun yanında erken dönemde yapılan hasatın meyvenin pH değerini düşürdüğü ancak hasat tarihinin gecikmesi ile meyvenin pH değerinin yükselmesi yanında; toplam fenol, antioksidan ve likopen miktarında da artış sağlandığı belirlenmiştir.Öğe Farklı toprak tiplerinde yetiştirilen sanayi domatesinde son sulama uygulamalarının verim ve meyve kalite özelliklerine etkisi(Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 24.02.2017) Nas, YahyaBu çalışma, Türkiye’de sanayi domatesi yetiştiriciliğinde önemli bir yeri olan İzmir-Torbalı bölgesinde farklı toprak koşullarında uygulanan hasat öncesi son sulama uygulamalarının verim ve bazı meyve kalite özelliklerindeki değişime olan etkisinin belirlenmesi amacıyla 2015 yılı döneminde yürütülmüştür. Çalışma TAT Gıda A.Ş ile birlikte çalışan farklı üreticilere ait kumlu-tın bünyeli (C1), siltli-tın bünyeli (C2) ve killi-tın bünyeli (E) parsellerde yürütülmüştür. Çalışmada her üç toprak tipinde de hasattan 15 gün önce, 10 gün önce ve 5 gün önce sulama uygulamaları durdurulmuştur. Çalışma sonucunda en yüksek verim 15073 kg/da ile siltli-tınlı toprakta ve hasattan 10 gün önce son sulama uygulamasından elde edilmiştir. Benzer şekilde en düşük meyve güneş yanıklığı oranı da yine aynı toprak bünyesinde (siltli-tın) %10.53 ve killi-tın toprakta %6.53 ile yine 10 gün önce durdurulan son su uygulamasından elde edilmiştir. Ancak en yüksek briks değeri (%6.23) ise diğer uygulamalara göre hasattan 5 gün önce durdurulan son sulama uygulamasından elde edilmiştir. Çalışmada en düşük pH değeri de (4.91) yine 5 gün önce durdurulan son sulama uygulamasından elde edilmiştir. Son sulamanın hasattan 15 gün önce yapıldığı uygulama ise elde edilen verim ve kalite özellikleri açısından uygulamalar arasında genelde en son sırada yer almıştır. En yüksek meyve güneş yanıklık değeri kontrol parseli ile birlikte bu uygulamadan elde edilmiştir.Öğe Sanayi domatesi üretiminde toprak tipi ve çeşit seçiminin verim ve meyve kalite özelliklerine etkisi(Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, 27.02.2019) Nas, YahyaÇalışma, iki farklı toprak tipinde yetiştirilen Uno Rosso ve H-5803 sanayi domatesi (Lycopersicon esculentum Mill.) çeşitlerinin verim ve meyve kalitesindeki değişimin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Kumlu-tın ve killi-tın toprak tipinde yetiştirilen her iki sanayi domatesi çeşitlerinin bitki besleme ve kültürel işlemler aynı şekilde yapılmıştır. Parsellerden ticari olum dönemde hasat edilen domates meyvelerinde verim ve bazı kalite parametreleri incelenmiştir. Kumlu-tın toprak tipinde H-5803 domates çeşidinin meyve verimi (9405.0 kg/da) ve salça verimi (1652.1 kg/da) daha yüksek iken, killi-tın koşullarda ise Uno Rosso çeşidinin meyve verimi (9075.0 kg/da) daha yüksek bulunmuştur. H-5803 domates çeşidinin meyve ağırlığı killi-tın ve kumlu-tın toprak tipinde en yüksek olup, sırasıyla 96.10 g ve 89.87 g olarak belirlenmiştir. H-5803 ve Uno Rosso sanayi domatesi çeşidinin meyve sertliği, meyve ve pulp rengine, suda çözünür kuru madde, titre edilebilir asit miktarı, EC değeri, likopen, C vitamini, toplam fenol miktarı ve antioksidan aktivitesi her iki toprak tipinin etkisi önemli bulunmamıştır.Öğe Tohumdan Konservelik Enginar (Cynara scolymus L.) Üretiminde Verim ve Kalite Özelliklerindeki Değişimin Belirlenmesi(2020) Duman, İbrahim; Nas, YahyaAmaç: Bu araştırmada, tohumdan üretilen fidelerden elde edilen konservelik enginarçeşidi bitkilerinden 5 yıl boyunca elde edilen verim ve baş kalite özelliklerindekideğişimin belirlenmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: E. Ü. Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü Araştırma alanındayürütülen çalışmada, Emerald F1 enginar çeşidi (kalp enginar) kullanılmıştır. Çalışmatesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlı olarak yürütülmüştür. Ağustos ayıbaşında damla sulama sistemine uygun 100*100 cm mesafe ile dikim yapılmıştır. Çokyıllık sebze türü olan enginarda, verim ve baş kalite özelliklerindeki değişim 5 üretimdönemi boyunca incelenmiştir.Bulgular: Çalışma sonucunda en yüksek baş sayısı (21.666 adet/da) ve baş verimi (1104kg/da) ikinci üretim yılında elde edilmiştir. Buna karşılık en düşük baş sayısı (3600 adet/da) ve baş verimi (160 kg/da) ise ilk üretim sezonunda elde edilmiştir. En yüksek %erkenci verim (32 adet/baş) ve % erkenci verim oranı (26.68 kg/baş) ise 4. üretim yılındabelirlenmiştir. Benzer şekilde ortalama baş ağırlığı (45.37 g), baş çapı (4.62 cm), başyüksekliği (5.29 cm) ve soyulmuş baş ağırlığı (28.45 g) bakımından en yüksek değerleryine 4. üretim yılından elde edilmiştir. Söz konusu özellikler bakımından en düşükdeğerler ise beşinci üretim sezonunda belirlenmiştir.Sonuç: Çalışmada, maksimum baş verimine 2. üretim sezonunda ulaşıldığı, baş verimininikinci yıldan sonra orantılı olarak azaldığı ortaya konulmuştur. Üretimin ilk 3 yılında kiözelliklerin konserve işlemeye uygun baş özellikleri ile uyumlu olduğu saptanmıştır.
