Yazar "Kökten, Kağan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 7 / 7
  • [ X ]
    Öğe
    Basic Vegetation Characteristics of Village Pastures Connected to Mardin Province and Its Provinces
    (2018) Seydoşoğlu, Seyithan; Kökten, Kağan; Sevilmiş, Uğur
    This study was carried out in 2015 with the aim of determining some vegetation characteristics of pastures of 33 villages of Mardin province and its subprovinces. Modified wheeled loop method was used in the study to determine the vegetation characteristics of these pastures. Total 132 plant species were identified by the vegetation survey. Studied pastures were dominated by 5 decreaser, 5 increaser and 122 invader species. According to the classification of species in pasture vegetation, the proportion of decreaser, increaser and invasive species were determined as 2.08%, 3.15% and 94.77%, respectively. The average plant coverage rate of surveyed pastures was 71.35%. The average proportion of legumes in botanical composition was 40.66%, the proportion of grasses was 22.82% and the proportion of other families was 36.52%. According to the results obtained from the surveys, all of the studied pastures were classified as weak. In terms of pasture health, 19 pastures were determined as problematic, 10 pastures as risky and 4 pastures as healthy. These results show that; a large number of the studied pastures are in a need of utilization with caution where the remaining parts need to be included in rehabilitation programs urgently.
  • [ X ]
    Öğe
    Batman İli Beşiri İlçesi Mera Vejetasyonlarının Bazı Özellikleri
    (2018) Seydoşoğlu, Seyithan; Kökten, Kağan
    Amaç: Batman ili Beşiri ilçesine bağlı 14 köyün mera vejetasyonlarının mera durumu, mera sağlığı,botanik kompozisyondaki baklagiller, buğdaygiller, diğer familya bitkileri, azalıcı, çoğalıcı ve istilacıbitki oranları rapor edilmiştir.Materyal ve Metot: Meraların vejetasyon ölçümleri modifiye edilmiş tekerlekli lup (halka) metodukullanılarak belirlenmiştir. Vejetasyon etüdü meradaki hakim bitkilerin çiçeklendiği dönemde, herdurakta 4 hatta toplam 400 noktada; doğu, batı, kuzey ve güney yöneyleri esas alınarak, bitki okumaksuretiyle yapılmıştır. Okuma neticesinde tespit edilen bitki türleri azalıcılar, çoğalıcılar ve istilacılarolmak üzere 3 sınıfa ayrılmışlardır.Bulgular: Yapılan vejetasyon etütlerinde 117 farklı tür tespit edilmiştir. Tespit edilen türlerin 17 tanesi(%30.87) buğdaygil, 32 tanesi (%34.65) baklagil ve 68 tanesi (%34.48) diğer familyalara ait türler olduğubelirlenmiştir. Belirlenen türlerin kalite derecelerine göre dağılımına göre bitkilerin 7 adedinin (%2.56)azalıcı, 8 adedinin (%6.83) çoğalıcı ve 102 adedinin (%90.61) istilacı türlerden oluştuğu tespit edilmiştir.Sonuç: Araştırma alanlarının mera durumu yönünden “zayıf mera”, mera sağlığı açısından ise “sağlıklımera “ sınıfına dahil olmuştur. Ülkemiz koşullarındaki meralarda olduğu gibi, araştırma alanı meralarıüzerinde de aşırı, erken ve düzensiz otlatma yapılmaktadır. Meralarımızın bozulmasında en önemlietkenlerden biri de meraların kapasitelerinin çok üzerinde hayvanla otlatılmasıdır. Bu meralardasürdürülebilirliğin devam etmesi bakımından, en başta otlatma planının doğru bir şekilde yapılması,sonrasında başta gübreleme ve yabancı ot savaşımı olmak üzere bazı bakım ve ıslah işlemlerininuygulamaya konulması ve ayrıca uygulamaların da sık sık güncellemeleri gerekliliği göz önündebulundurulmalıdır.
  • [ X ]
    Öğe
    Batman mera vejetasyonlarının bazı özellikleri
    (2019) Seydoşoğlu, Seyithan; Kökten, Kağan
    Batman ili meralarının bazı vejetasyon özelliklerinin belirlenmesi amacı ile 2016 yılı Nisan-Haziran aylarında yapılan bu çalışmada modifiye edilmiş tekerlekli lup (halka) metodu kullanılmıştır. Vejetasyon etüdü 33 durakta yapılarak yürütülmüştür. Araştırma sonucunda 52 tanesi baklagil, 35 tanesi buğdaygil ve 115 tanesi de diğer familyalara ait türler olmak üzere toplam 202 tür tespit edilirken, bu türlerin 13 tanesi çoğalıcı, 12 tanesi azalıcı ve 177 tanesi de istilacı tür olarak belirlenmiştir. Araştırma sahasında ortalama bitki ile kaplı alan oranı %81.06, baklagillerin botanik kompozisyondaki ortalama oranı %33.71, buğdaygillerin oranı %27.27 ve diğer familyaların oranı %39.02 olarak tespit edilmiştir. Botanik kompozisyon farklı kalite derecesine sahip türler bakımından değerlendirildiğinde ise; azalıcıların oranı %3.15, çoğalıcıların oranı %6.59 ve istilacı türlerin oranı da %90.26 olarak belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre çalışılan tüm meraların “Zayıf”mera durumu sınıfına girmiştir. Mera sağlığı açısından yapılan sınıflamada ise tüm meraların “Sağlıklı”olduğu tespit edilmiştir. Tüm bu sonuçlar dikkate alındığında, Batman ili meralarının derhal ıslah programına dâhil edilmeye ihtiyaç duymaktadır.
  • [ X ]
    Öğe
    Bingöl Koşullarında Bazı Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd) Genotiplerinin Tohum Verimi, Kes Verimi ve Kes Kalitesinin Belirlenmesi
    (2019) Kökten, Kağan; Kaplan, Mahmut; Seydoşoğlu, Seyithan; Tutar, Halit; Özdemir, Selim
    Amaç: Bu araştırma, Bingöl ili ekolojik koşullarında yetiştirilen burçak genotiplerinin tohum verimi,kes verimi ve kes kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 2014 ve 2015 yılları yazlık yetiştirmedöneminde yürütülmüştür.Materyal ve Metot: Araştırmada, 14 adet burçak genotipi [ICARDA orjinli 6, Diyarbakır ve Mardinpopülasyonuna ait 3 ve Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi’ne ait 5 adet hat] bitki materyali olarakkullanılmıştır. Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak BingölÜniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama arazisinde kurulmuştur. Araştırmada; tohumverimi, kes verimi, bin tane ağırlığı, ham kül oranı, ham protein oranı, ham protein verimi, ADF veNDF ile ilgili veriler incelenmiştir.Bulgular: Araştırma sonucunda; genotiplerin tohum verimi 50.3-82.6 kg/da, kes verimi 354.3-535.9kg/da, bin tane ağırlığı 32.4-46.6 g, ham protein oranı %5.8-9.5, ham protein verimi 20.6-39.5 kg/da, ham kül oranı %8.8-13.0, ADF oranı %35.7-39.8 ve NDF oranı %43.9-50.0 arasında değişim göstermiştir.Sonuç: Araştırmada tohum verimi yüksek olan 6 (IFVE 3351-SEL 2804) ve 13 ( HAT-14) nolu hatlarbölge şartları için önerilebilir. Bu hatların tohum, kes ve ham protein verimleri sırasıyla 81.8-82.6,365.0-535.9, 23.3-38.1 kg/da’dır.
  • [ X ]
    Öğe
    Bingöl Koşullarında Bazı Burçak [Vicia ervilia (L.) Willd] Genotiplerinin Ot Verimi ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi
    (2018) Kökten, Kağan; Kaplan, Mahmut; Seydoşoğlu, Seyithan; Yılmaz, Hava Şeyma; Uçar, Rıdvan
    Bu çalışmada, Bingöl ekolojik koşullarında yetiştirilen bazı burçak [Vicia ervilia (L.) Willd] genotiplerinin ot verimi vebazı kalite özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma; Bingöl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Araştırma ve Uygulamaarazisinde 2014-2015 yıllarında yazlık yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. Araştırmada, 14 adet burçak genotipi (IFVE 248-SEL 2785, IFVE 973-SEL 2795, IFVE 2698-SEL 2798, IFVE 2920-SEL 2801 IFVE 3977-SEL 2802, IFVE 3351-SEL 2804,Yerel Lice, D-357, MP, HAT-3, HAT-9, HAT-13, HAT-14 ve HAT-17) bitki materyal olarak kullanılmıştır. Çalışmada tarladenemesi, tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Araştırmada; bitki boyu, yeşil ot verimi,kuru ot verimi, ham kül oranı, ham protein oranı, ham protein verimi, asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF), nötral deterjandaçözünmeyen lif (NDF), sindirilebilir kuru madde oranı, kuru madde tüketimi ve nispi yem değeri parametreleri incelenmiştir.Araştırmada sonucunda, bitki boyu dışında incelenen tüm özellikler bakımından genotipler arasında istatistiki olarak p<0.05ve/veya p<0.01 düzeyinde önemli farklılıklar belirlenmiştir. İki yıllık araştırma sonucuna göre, kuru ot ve ham protein verimiile ADF ve NDF oranları dikkate alındığında, IFVE 248-SEL 2785, IFVE 3977-SEL 2802 ve HAT-14 genotiplerinin öneçıktığı; adı geçen bu genotiplerin yörede kaba yem üretimine katkı sağlaması bakımından ivedilikle ıslah çalışmalarınaalınması önerilmiştir.
  • [ X ]
    Öğe
    Feed Quality of Sweet Sorghum Grains
    (2024) Seydoşoğlu, Seyithan; Turan, Nizamettin; Kökten, Kağan; Özdemir, Selim
    Sweet sorghum crop produces grains at its ear-head which can be utilised as food and feed, produces stalks for the production of syrup, bio-ethanol, bio-diesel, bagasse and green foliage for use as organic fertiliser and excellent animal fodder. Approximately 4000 sweet sorghum cultivars are spread over the globe, providing a broad and varied genetic foundation for the development of highly productive, region-specific cultivars. A study was conducted to assess the grains of selected 10 different sweet sorghum varieties for the feed quality characters. For this aim, ADF, NDF, ADL, DMD, DMI, TDN, RFV, DE and ME values of sweet sorghum grains were determined. As a result of the study, crude ash, CP, ADF, NDF, ADL, DMD, DMI, RFV, TDN, DE and ME values were determined as 0.19-3.74%; 9.03-11.05%; 10.0-24.6%; 24.3-38.0%; 1.07-9.13%; 69.69-81.09%; 3.16-4.94%; 170.5-309.5%; 63.85-74.84%; 3.25-3.74 MJ/kg and 9.85-11.78 Mcal/kg, respectively. Variety \"Smith\" stands out with its ADF, NDF and ADL characteristics. Gülşeker, USDA-Taiwan and Erdurmuş varieties were significant in terms of CP. Ulusoy variety stands out with DMI, TDN, RFV, DE and ME.
  • [ X ]
    Öğe
    Nitrogen Requirement of Italian Rygrass (Lolium multiflorum) : A Review
    (2021) Seydoşoğlu, Seyithan; Kökten, Kağan
    Nitrogen is an essential nutrient for ryegrass growth and development but excess of it may lead to accumulation of nitrate in plants which may be lethal for ruminants. Irrigation, seed rate, variety, quality, cutting time and frequency, location alittude and fertilizer types are variables in the different articles in this review we selected to see the reaction of Italian rygrass to different nitrogen doses in core. A series of comments were also mentioned in the conclusion part of this article to improve future studies in thes area.