Yazar "Edman, Timuçin Buğra" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    AN ARCHETYPAL APPROACH TOWARDS THE GREAT GATSBY: THE TRANSFORMATIONAL AMERICAN DREAM THROUGH META-MEME IN THE GREAT GATSBY
    (2022) Gözen, Hacer; Edman, Timuçin Buğra; Peacı, Davut; Hashemıpour, Saman
    The American dream is one of the most studied subjects, especially in modern American literature. Remarkably when it comes to modern American literature, F. Scott Fitzgerald and The Great Gatsby cannot be omitted from these studies. It is true that there are many articles and debates on The Great Gatsby, and there will be more. Nevertheless, what makes this study somewhat diverse is that Gatsby’s American dream can be reckoned as a meta-meme inspired by the ancient Greek heroes in a post-postmodernist way. The article will particularly try to show that Gatsby is a timeless hero whose one foot in the past and the other in the future. Some may find Gatsby under the name of Hercules, some under the name Odysseus, and some under the name Bruce Wayne. Gatsby cannot be limited within a limited period since the connotations that his existence stand for create an everlasting effect on any human society. That is to say, the meta-meme, which Gatsby ‘radiates’ or reflects is the thing what humankind have craved for since they existed: Power. Some may call it the American dream or the multimillionaire’s dream; some may call it a solipsist’s dream. This dream, however, one way or another, is a dream that Morpheus, the Dream God, will continue to bring to us. Although it can sometimes be a nightmare, the silhouette of the dream will always remain the same. Therefore, through a comparative study of history, literary theory, mythology and literature, this article intends to show that the American Dream persists even stronger through meta-memes at the dawn of twenty-first century.
  • [ X ]
    Öğe
    Bir Klonun Günlüğünden: Posthümanizm, Transhümanizm, Distopya ve 'Beni Asla Bırakma'
    (2022) Gözen, Hacer; Edman, Timuçin Buğra; Arıkan, Arda; Dağ, Ülfet; Dülger, Osman; Güdücü, Burcu
    2017 Nobel Edebiyat ödülü sahibi Kazuo Ishiguro’nun Beni Asla Bırakma (2005) adlı eseri bir umut romanı olarak değerlendirilebilir. Çoğu okuyucu için de bu, ön plana çıkan bir bakış açısı olacaktır. Ancak bu romana daha farklı bir bakış açısı getirmek de mümkündür. Eğer Beni Asla Bırakma adlı romana bir de bilim kurgu açısından bakacak olursak Aldous Huxley’nin Cesur Yeni Dünya romanında veya Yvgeny Zamyatin’in Biz adlı eserlerinde olduğu gibi okuyucusunu adeta insanlığın dünya içindeki yerini ve geleceğini sorgulamaya iten hem distopik hem de posthümanist bir eser çıkacaktır karşımıza. Bugün yasalar henüz el vermediği için insan klonlanmaya başlanmamış olsa bile dünyanın birçok saygın üniversitesi bünyesinde hayvanlar üzerinde deneyler yapılarak insan organı ‘üretme’ çalışmaları sürdürülmektedir. Organ nakli konusunda da büyük gelişmeler elde edilmekte ve bu yolla birçok insan uzun yıllar hayatta kalabilmektedir. Öyleyse yakın gelecekte tıpkı üzerinde deney yapılan hayvanlar gibi insanların da laboratuvar ortamında üretilerek organ nakli için kullanılabileceklerini farz etmek, çok da mantık dışı bir yaklaşım olmayacaktır. Japonya’nın Nagazaki kentinde doğan Ishiguro’nun, atom bombasının etkilerini yaşayan bir yazar olarak, insanlığı mükemmel günlerin beklemediğini öngören bir eser kaleme alması şaşırtıcı değildir. Şu hâlde Beni Asla Bırakma adlı roman, birbirini seven iki yüreğin geleceğe dair safiyane mutluluk arzularının dışa vurumu gibi görünse de evrensel insani değerlerin ve ahlakın gelecekteki olası değişimini de okurlarına düşündürterek insanın arzularının ve gücünün sınırlarını sorgulayan bilincin ironik bir şekilde dışa vurumu da olabilir. Bu makale, Nobel ödüllü yazar Ishiguro’nun bu eserinin bir distopya evrenindeki posthümanist izlerini takip etmeye çalışacaktır.