Ayğan, Fadıl2024-12-242024-12-2420153023-7661https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/172690https://hdl.handle.net/20.500.12604/5246İbn Sînâ metafiziğinin merkezinde yer alan varlık-mâhiyet ilişkisi, kelamve felsefe bağlamında düşünce geleneğimizde çeşitli veçheleriyle tartışmaodağında olan problemlerden biri olmuştur. Zorunlu-mümkün ve bununtemelini oluşturan varlık-mâhiyet ayrımı İbn Sînâ metafiziğinin önemliunsurlarını teşkil etmektedir. Bu sistemde varlık-mâhiyet ayrımı, temelolarak Tanrı ile mevcudât arasındaki farklılığı belirginleştirmek ve Tan-rının birliği ve basitliğini temellendirmek üzere kullanılmaktadır. Bunun-la birlikte gözden kaçırılmaması gereken noktalardan biri de bu ayrımın,İbn Sînânın Tanrı kanıtlamalarında bir temel teşkil edecek şekilde elealınmış olduğudur. Bu bağlamda İbn Sînânın ontolojik kavramları te-olojik bir zemine taşıdığı görülür. Nitekim sentezci bir filozof olan İbnSînânın beslendiği kaynakların bir veçhesini de Yunan felsefesi ve YeniEflatuncu düşüncenin yanı sıra yaşadığı coğrafyada belli bir olgunluk se-viyesine ulaşan kelam merkezli teolojik tartışmalar oluşturmaktadır. Bumakalede İbn Sînâ metafiziğinde varlık-mâhiyet ayrımının Zorunlu Varlığıispat ameliyesinde bir temel teşkil edecek şekilde kullanılması incelenmişve ontolojiden teolojiye uzanan bu formülasyonun izi sürülmüştür.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessDin Bilimi,Beşeri Bilimler,Edebi Teori ve EleştiriArticle101111131172690