Gün, SerkanKılıç, Gül Damla2024-12-242024-12-2420222147-8775https://doi.org/10.21325/jotags.2022.1027https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1129818https://hdl.handle.net/20.500.12604/4461Günümüzde yiyecek sistemleri, endüstriyel üretim ile özdeşleşmekte bununla beraber sosyal, ekolojik ve ekonomik yönden savunmasız hale geldiği söylenebilir. Gastronomin ise yiyeceğin üretimi, üretiminde kullanılan malzemeler, ekonomik boyut, depolama, taşınma, hazırlanma, yiyeceğin sosyal yönü ve ekonomik etkileri, kültür ve gelenekleri de içeren çok boyutlu bir kavram olarak ele alınabilir (Santich, 2004). Meydana gelen nihai ürünün özellikleri bu ağın isteklerine bağlı olarak oluşmaktadır. Kalite, lezzetli ve sağlıklı ürünler yemek ve yiyecek hakları herkesin en temel hakkıdır. Eko gastronomi, yemeklerin içeriklerin seçilmesinde, hazırlanmasında ve pazarlamasında çevresel kaygıların ön planda olduğu gastronomi uygulamaları olarak tanımlanabilir. Eko gastronomi sürdürülebilir gelişmeleri gastronomi alanında da uygulamayı içermektedir. Sürdürülebilirlik sadece ekonomik göstergeleri dikkate almayı değil aynı zamanda da çevresel ve sosyal etkileri de dikkate almaya içermektedir. Eko-gastronomi, yerel üreticiyi destekleme, ev yapımı lezzetleri gelecek kuşaklara aktarma ve böylece turizme gastronomi faaliyetleriyle katma değer sağlayarak yerel refah düzeyini arttırma gibi konuları içermektedir. Bu bağlamda sürdürülebilirlik anlayışı içerisinde gastronominin boyutları fiziki süreçler, sosyo-kültürel boyutu ve ekonomik boyutu şeklinde ele almak mümkündür. Bu çalışma kapsamında gastronomi, eko gastronomi ve sürdürülebilirlik kavramları üzerinde durularak birbiriyle ilişkileri incelenecektir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessOtelcilikKonaklamaSpor ve Turizm,Beslenme ve Diyetetik,İşletme,Sağlık Politikaları ve Hizmetleri,Çevre Çalışmaları,Gıda Bilimi ve Teknolojisi,SanatArticle102234247112981810.21325/jotags.2022.1027