Suvağci, İlyas2024-12-242024-12-2420191302-68792822-3136https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/370683https://hdl.handle.net/20.500.12604/5550İnsanlar tarih boyunca; siyasi, ekonomik, dini ya da bireysel nedenlerdendolayı yaşadıkları yerlerden göç etmişlerdir. Bu nedenle insanlık tarihiningöçler tarihi olduğu söylenir. Göç sonucunda bireylerin hayatlarında köklüdeğişiklikler ortaya çıkar. 1961’de Türkiye ile Almanya arasında imzalanan işgücüanlaşmasından sonra Almanya’ya çalışmaya giden Türk işçiler de burada birçoksorunla karşılaşmışlardır. İşte göçün ve onunla ilişkili sorunların göçmen yazarlartarafından edebi eserlerde tema olarak işlenmesi sonucunda Göçmen Edebiyatıortaya çıkmıştır. Eserlerinde göçü anlatmış olsalar da göç sürecini yaşamayan yada göçün sonuçlarından bizzat etkilenmeyen yazarların eserleri ise ancak GöçEdebiyatı içerisinde değerlendirilebilir. Değişik nedenlerle Almanya’ya göç eden;Bekir Yıldız (1933-1998), Dursun Akçam (1930-2003), Fakir Baykurt (1929-1999), Fethi Savaşçı (1930-1989) gibi birçok yazar eserlerinde Almanya’ya göçten ve göçle ilişkili birçok sorundan bahsetmişlerdir. Toplumcu gerçekçi bir yazarolan Fakir Baykurt da eserlerinde Türkiye’de iken köy gerçekliğinden, köy hayatından; Almanya’ya gittikten sonra da Almanya’daki Türklerin yaşadıkları sorunlardan bahsetmiştir. Biz de bu çalışmada Fakir Baykurt’un Almanya’yı anlatanhikâyelerinde Türk çocuklarının yaşadıkları eğitim sorunlarını nasıl ele aldığını,Türkiye’den Almanya’ya olan göç sürecinin sonuçlarının eğitim ile olan ilişkisiniinceledik. Bu kapsamda onun; Gece Vardiyası (1982), Duisburg Treni (1986), Barış Çöreği (1986) ve Bizim İnce Kızlar (1993) adlı eserlerindeki eğitimle ilgili olanyirmi iki hikâyesini inceledik.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEğitimEğitim AraştırmalarıArticle043105122370683