Yılmaz, Enser2024-12-242024-12-2420222148-77822148-9599https://doi.org/10.29000/rumelide.1132534https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1111783https://hdl.handle.net/20.500.12604/4622Postmodern anlatıların en önemli özelliklerinden biri, anlatım ve anlatıcı açısından modernist romana göre oldukça çeşitlilik göstermesidir. Bir yandan üstkurmacanın olanaklarından faydalanan postmodernist romancılar öbür yandan farklı anlatım tekniklerine başvurarak anlatının zenginleşmesini sağlarlar. Adı postmodernizmle anılan Orhan Pamuk’un 2021 yılında yayımladığı Veba Geceleri romanı yazarın diğer eserlerinde olduğu gibi birçok açıdan postmodern niteliklere sahiptir. Yazarın, anlatının yazılış sürecini anlatı metnine dâhil ederek üstkurmacaya başvurması, farklı anlatım tekniklerini bir arada kullanması ve olayları, zaman çizgisinden saparak anlatması Veba Geceleri’nin postmodern bir roman olarak nitelendirilmesinde etkili olmuştur. Ayrıca romanın anlatıcısı olan Mina Mingerli’nin anlatıcı olarak muhtelif işlevleri yerine getirdiği görülür. Bu işlevler, anlatıbilimci Gérard Genette’in Anlatı Söylem teorisine göre ele alınıp incelenebilir. Genette’e göre bir anlatıcının beş tane işlevi vardır: Öyküleme İşlevi, Yönlendirme İşlevi, Bildirişim İşlevi, Doğrulama İşlevi, İdeolojik İşlevi. Bir anlatıda anlatıcının bu beş işlevin hepsini yerine getirmesine gerek yoktur fakat her anlatıcı muhakkak öyküleme işlevini yerine getirir. Bu beş işlevin yerine getirildiği anlatıları anlatım bakımından zengin olarak nitelemek mümkündür. Bu çalışmanın amacı Orhan Pamuk’un Veba Geceleri romanında anlatıcının işlevlerini Genette’nin teorisine göre ele alıp incelemektir. Çalışmada postmodern bir roman olarak nitelendirilen söz konusu romanın, anlatım açısından nasıl bir özelliğe sahip olduğu ortaya konulacak ve anlatıcının işlevlerini yerine getirirken ne gibi yöntem ve tekniklere başvurduğu anlaşılmaya gayret edilecektir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEdebiyat,Edebi Teori ve EleştiriArticle028177197111178310.29000/rumelide.1132534