Yılmaz, Seçil DuranÇelik, İsaYıldız, Büşra Ceren DemirelBektaş, Murat2024-12-242024-12-2420242146-9954https://doi.org/10.37989/gumussagbil.1370150https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1266852https://hdl.handle.net/20.500.12604/4959Koronavirüs hastalığı 2019 (COVID-19), tüm dünyayı etkiledi. Hemşireler COVID-19 ile mücadelede en ön safta yer aldı. Bu süreçte hemşirelerin iş yükü arttı ve çalışma şartları olumsuz etkilendi. Bu durumda hemşirelerin destek kaynakları daha önemli hale geldi. Bu araştırmanın amacı, COVID-19 sürecinde Türkiye’deki hemşirelerin aile destek düzeylerinin işten ayrılma niyetleri üzerindeki etkisini incelemektir. Kesitsel türde tasarlanan bu çalışmanın evreni Türkiye’de iki ilde görev yapan hemşirelerdi. Veriler, 15 Şubat – 15 Mart 2021 tarihleri arasında, etik kurul onayı ve kurum izinleri alındıktan sonra online olarak toplandı. Veri toplama aracı olarak “Kişisel Bilgi Formu”, ve araştırmacılar tarafından oluşturulan “Aile Desteği Anketi” kullanıldı. Hemşirelerin aile destek düzeylerinin işten ayrılma niyetleri üzerindeki etkisi lojistik regresyon analizi ile incelendi. Araştırmaya %83’ü (n = 370) kadın olan toplam 446 hemşire katıldı. Yaş ortalamaları 30,22 ± 6,30’du. Hemşirelerin %36,8’i (n=164) COVID-19 hastalığını geçirdiğini belirtti. Hemşirelerin aile destek düzeyleri işten ayrılma niyetlerindeki varyansın %8,7’sini (Nagelkerke R2) açıkladı. Artan aile destek düzeyi işten ayrılma niyetinin azalması ile ilişkiliydi. Yaşanılan bu zorlu pandemi sürecinde hemşirelerin aile destekleri oldukça önemlidir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessCOVID-19Hemşireİşten Ayrılma NiyetiAile DesteğiArticle13312771285126685210.37989/gumussagbil.1370150