Yeşil, Selman2024-12-242024-12-2420191303-20542564-7741https://doi.org/10.30623/harranilahiyatdergisi.627260https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/389027https://hdl.handle.net/20.500.12604/4717Yakın ilişkilere sahip toplumların dillerinin karşılıklı etkileşime maruz kaldığı hususu kabul gören bir gerçektir.Dilbilimcilergenelolarakbu etkileşimi kelime alışverişleri ve türetimi gibi açılardan ele almıştır. Çalışmamızda, sınırdaş ve dindaş olmanın yanı sıra asırlarca birlikte yaşamış ve yaşamaya devam eden Arapların ve Türklerin dilleri, anlatım bozuklukları açısından karşılaştırılacaktır. Zira ortak sözcükler gibi ortak hatalar da etkileşimin bir ispatıdır. Böylece genelde dilin temel mantığından ve kullanılan ortak kelimelerden hareketle yapılan karşılaştırmaya farklı bir açıdan yaklaşılmış olacaktır. Bu da dil öğrenimi açısından olumlu etkisi olan ‘diller arasında karşılaştırma’ yapabilme imkânı verecektir.Çalışmada iki ana amaca yoğunlaşılmıştır. Birincisi her iki dilde bulunan dil hatalarının ortak paydalarını bulup etkileşimin olumsuz yönünü ortaya koymak, ikincisi ise yapılan bazı hataları açığa çıkararak dillerin korunmasına katkı sunmaktır. Ana hatlarıyla dilin ele alındığı girişten sonra konu, anlatım bozuklukları ve imla hataları olmak üzere iki ana başlığa bölünmüş, anlatım bozuklukları da kendi içerisinde tali başlıklara sahip olan yapısal ve anlamsal bozukluklar olmak üzere iki temel başlıkta ele alınmıştır. Son olarak da her iki dildeki imla/yazım hataları örnekler ışığında incelenmiştir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessDil ve Dil BilimArticle04217920438902710.30623/harranilahiyatdergisi.627260