Deniz, AylaÖzgür, E. MuratÖksüz, Muhammet2024-12-242024-12-2420192630-6336https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/330910https://hdl.handle.net/20.500.12604/5505Bir toplumun kolektif hafızasının izini, çeşitli mekânlarda bulmak mu?mku?ndu?r. Özellikle toplumun u?yelerinin gu?ndelik pratiklerini gerçekleştirdikleri ve/veya belirli bir takvim eşliğinde sıkça ziyaret ettikleri mekânlar, sosyal yeniden u?retimin en gu?çlu? olduğu alanlardır. Bu yolla hem grup içi iletişimin artması ve aidiyet duygusunun gelişmesi hem de bununla ilişkili kimlik ediniminin gerçekleşmesi mu?mku?n olur. Bu yu?zden grupların hafızalarının du?ğu?mlendiği bu mekânlar hafıza mekânları olarak isimlendirilirler ve bu alanlar içinde mabetlerin özel bir yeri vardır. Bu bakımdan, toplulukların mekânsal örgu?tlenmesinin merkezinde çoğunlukla mabetlerin yer alması tesadu?f değildir. Mabetler, özellikle çoğunluktan farklı bir etnik kompozisyona sahip olan göçmen grupları için bir var oluş alanıdır. Bu noktadan hareketle bu çalışmada, İstanbul’da yaşayan Ortodokslara hizmet veren Aya Panteleymon Kilisesi’nin bir hafıza mekânı olarak anlamı konu edilmektedir. Bu yolla ortak din u?zerinden bir araya gelen farklı göçmen gruplarının, kolektif hafıza yaratma su?recindeki pratiklerinin anlaşılması amaçlanmaktadır. Bu çalışma, nitel araştırma yöntemleri kullanılarak yapılmıştır. Çalışma kapsamında, kilisenin tarihsel varoluşunda çeşitli kopuşların olduğu göru?lmu?ştu?r. Bununla birlikte, kilisenin, Sovyetler Birliğinin dağılmasıyla birlikte yeniden aktif hale geldiği anlaşılmıştır. Kilisenin cemaati, tarihsel kırılmalar, nesiller-arası kesişim ve değişen anlamlara rağmen, kiliseyi topluluk hafızasını koruyan bir tutkal olarak görmektedir. Ayrıca kilisenin cemaatinin bir kısmı, Sovyetler Birliği fikriyle Ortodoksluğu birleştirerek yeni bir kimlik yaratmaktadır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArkeoloji,Tarih,Din Bilimi,CoğrafyaArticle2439171188330910